Thursday, December 13, 2007

Persiatje

Më kot pres të bëhesh e gjallë
Nuk kam më asnjë shpresë,
E di që s`do të më thuash një fjalë
Ti ke vdekur, e di, nuk ndjen mall!

T.Sokolaj


3 comments:

Ardita Jatru said...

"Më kot pres të bëhesh e gjallë
Nuk kam më asnjë shpresë,
E di që s`do të më thuash një fjalë
Ti ke vdekur, e di, nuk ndjen mall!"

Nese do mendoheshe pak me shume tropoja tek dy vargjet e fundit,kjo poezi do merrte formen e duhur.Mgjt,poezia jote ka ndjenje mbi te gjitha,te tjerat rregullohen :).
Teper miqesore eshte gjithcka qe them,tropoja

drejt tropojes said...

Nuk kam asnje dyshim per cfare thua Ardita, jane te mirepritura mendimet tua. Keto jane skica spontane, te hedhura ne pune e siper, ne pak kohe pushimi qe kam. Keshtu si po me ndodh muajt e fundit, shpeshhere me vjen ne mendje ajo poezia e Kadarese "kohe e pamjaftueshme"...

belle_fleur said...

"Ti ke vdekur, e di, nuk ndjen mall" --- kulminant si varg!