Subscribe to:
Post Comments (Atom)
www.drejttropojes.blogspot.com
Nje vend ku ty te te leshoj.
Nje strofe a note a nje brilant
Ku te te le, te puth, te shkoj.
Te gjej nje fushe a nje lulnaje
Ku butesisht porsi polen
Gjithkund, gjithkund te te shperndaj.
Dhe te te puth e t' ik pa kthim
Dhe nuk do te dime as ne, askush
Harrimi ish ky, a s'ish harrim.
S'kam kohe te harroj shume gjera
Qe nga mendja ti nxjerr perjete.
Per tragjiket e vjeter e shkreptimat
Do t'me duhen se paku dy vjet.
Ismail Kadare Pranvere 1990
vargjet qe recitoja do te kujtosh!
Do te te trishten gjinjte prej rritjes se femijeve,
ato sythe te fundit te jetes tende bosh.
Do te jem kaq larg sa duart e tua dylle e mjalte
do te plugojne vec kujtimit te rrenojave t'lakuriqta te mia.
Do te kuptosh qe bore mund te bjere pranveres,
dhe me e vrazhde bora pranveres bie.
qe me pare i derdhja si amfore plote
denuar do jene te vdesin duarsh te mia...
dhe vone se luleve njehere u del esenca
dhe sepse me zerin tend po t'me therrasesh
do jem kaq larg...
Perktheu A.Dizdari
http://www.geocities.com/
s_format/ere.html
5 comments:
"ku kam njohur mem e ate
ku me njeh dhe guri i thate"
Shume e bukur!
flm belle! Une qe jam ketu me merr malli...
Ueeeeee c'me trembe tropoja.Kur lexova titullin "aty ku me ka rene koka",me vajti mendja tjeter kund dhe thashe,"qyqjaaaa,paska ra djali ktu mren,ene paska shpetu gjall mi!?".Derisa lexova belle_fleur dhe e mora veten masanej,uhhh....larg qofte
Ardita, me bere te qesh me komentin tend, funny funny:)
hahahahaha....shume origjinale ne mendime Ardita...
Post a Comment