Monday, May 26, 2008

Nëno, kishe të drejtë!

Mbrëmjen e 22 majit 2008, vendosa këtu një postim me titull “Triumf shqiptar në Beograd”! I ndikuar ndoshta nga lodhja e ditë-natës, (sfera e djathtë e trurit duhej të ishte drejt mpirjes, ora kishte kaluar 23:00 dhe unë postimin po e bëja nga kompiuteri i zyrës), por edhe i nxitur prej njëfarë atmosfere entuziaste të krijuar pas kualifikimit në finalen e “Eurovision” të përfaqësueses së Shqipërisë Olta Boka, gjithçka po më ngjante me një triumf, ngjyruar në këtë formë, edhe prej faktit se kënga ishte interpretuar në gjuhën shqipe, atje, në Beograd!
Një ditë më pas, kur isha çliruar prej euforisë, mbërriti një koment interesant.
Ishte E Ëma e Zeqos, e cila shprehej:
Po ce trijumf mor bir i nënës ce trijumf? Trijumf thunet kur fiton na një gjë apo e ka lën mëndja nënën e ka rrudhur? Po sikur pastaja të thyej këmën shejtani e të fitonj qo koce nënës na një vënt të mir ça fjale do ti themi mor të keqen nëna apo që ka çliruar kosovën?
Përgjigja ime aty për aty ishte: Hehehe, e shikoj qe nuk je dakord me mua nëno! Po ti ke mendimin tënd dhe unë kam mendimin tim, apo jo?! Nese fiton qo goce, do themi që na nderoi, por edhe nese nuk fiton, do themi që kendoi shqip në Beograd dhe që doli ne finale, pra gjithsesi, pati një vleresim ndaj saj. Gjithë të mirat nëno!
Por E Ëma e Zeqos, nuk tërhiqet nga mendimet e saj dhe sërish më shkruan: Edhe ti mor beu nënës paç gjithë të mirat, pa kocja në mes të Beogradit ja mori këngës se atje bënej ai koncerti mor bir e nuk vajti të pushtonte Titon. Edhe donte nuk donte qafir Millosheviçi do ta dëgjonte kocen si qën bir qëni se nuk ishte i tinja ahengu. Apo e ka kabim nëna këtë mor paç uratën ti?
Nëno, po të them se nuk e ke fare gabim! Mendoj se ke tërësisht të drejtë në reagimin tënd. Dhe dije se, nuk po ta them për të të bërë qejfin, por po ta them këtu, hapur ku munden ta shikojnë të gjithë, pra KISHE TË DREJTË! Tani çfarë dua të them unë me tërë këtë hallakatje?!!!
Dua të them se komentet e Nënës më vunë në mendime. Dhe pasi u mendova, pasi ndryshova paradigmën time dhe e pashë çështjen në një tjëtër vështrim, arrita në përfundimin se në titull të postimit tim, kishte diçka euforike, përtej asaj që kish ndodhur, të fryrë në masë e ngjyrim, krahasuar me atë çfarë kish ndodhur vërtet. E kjo nuk kish ndodhur vetëm se unë isha euforik e pak i emocionuar në atë momentin kur vendosa postimin bashkë me titullin e tij, por sepse Ne, gazetarët shqiptarë siç mendoj, dhe Unë, siç jam i sigurt, jemi të brumosur me një stil abuziv në vendosjen dhe ndërtimin e titujve. E kam fjalën për shtypin e përditshëm. Kam dëgjuar me qindra herë analiza dhe mendime, por edhe reagime lexuesish, që me të drejtë, thonë se në shtypin shqiptar në 80 për qind të rasteve, brenda artikujve gjejnë gjëra krejt të ndryshme nga ajo çfarë premtohet, lajmërohet dhe kumtohet në titull. E ky është një zhgënjim për ata lexues, pjesën reaguese e më të vlefshme të të cilëve, nuk i kemi më besnikë, ose i kemi humbur fare e ndoshta përgjithnjë.
Tani, që të jemi të qartë, unë prej kohësh, mikut dhe kolegut tim Krasta, i kam sugjeruar ndërtimin e një blogu i cili siç mendoja, duhet të ketë në qendër median. I sugjerova ta ndërtojmë bashkërisht blogun, 4-5 kolegë, në mënyrë që të ketë diversitet në qëndrime, në ide dhe në “akuza”. Dhe në këtë blog, siç projektoja në mëndje, të trajtohej problematika e medias, por kësaj here pa dorashka. Besoj se diskutimi, evidentimi dhe trajtimi i “abuzimeve” nga disa pjesëmarrës është më i besueshëm dhe më produktiv. Reagimi i parë, mbase pak moralist, por sipas meje i drejtë, i Krastës, ishte: A je gati të rrëfehesh? Krasta pra, më kushtëzoi, më tha se duhej të përgatitesha për të rrëfyer “mëkatet” dhe pastaj mund të flisnim për ndërtimin e blogut. Unë besoj se tani e fillova rrëfimin tim këtu ku pata mundësinë, në blogun tim simbolik. Kam cekur shumë pak nga problematike e madhe, por mendoj se gjithsesi është një fillim. Për të shkuar më tej, kërkoj ndihmë dhe pjesëmarrje nga të gjithë. Ky postim është i hapur për ndërhyrje nga të gjithë, përfshirë punonjës të medias por edhe njerëz që nuk kanë lidhje me median, qofshin konsumatorë apo indiferentë ndaj saj. Unë e di se nëse ndonjë prej kolegëve të mi të medias, nuk bën të njëjtën gjë me mua, unë do të jem i vetmi që kam pranuar “abuzimin”, por kjo nuk më tremb. Unë besoj se plaga dhe sëmundja mjekohet e nuk bëhet vdekjeprurëse, nëse ajo pranohet pa përvetësuar psikologjinë e pacientit, por duke zgjedhur e zbatuar modelin e njeriut që sinqerisht kërkon të shërohet dhe e bën këtë me çdo kusht. Unë e di se ky postim, nuk ka asnjë efekt pa pjesëmarrje, ashtu sikurse me gëzim kuptoj, se pjesëmarrja dhe mendimet e të gjithëve, i japin forcën e nevojshme për të ndikuar sadopak.

37 comments:

ET said...

Fillimi i mbarë është një e dyta e punës:)
Suksese !

drejt tropojes said...

Faleminderit et!
Le ta quajmë këtë, një fillim, edhe pse shumë prej nesh (këtu hyj dhe unë), kanë vite që punojnë e që fatkeqësisht, gjejnë justifikim duke menduar se ky ishte një sistem, që ne e gjetëm, një sistem që nuk të lejon të veprosh ndryshe, për të cilin nuk kemi shumë faj, madje duke arritur deri atje sa ta konsiderojnë veten viktimë të këtij sistemi abuziv që nuk dihet nga ka ardhur.

e paditur said...

Meqë këtu në SHBA sot është pushim (Memorial Day), kam kohë të shkruaj ca gjatë.

Le ta fillojmë me përdorimin e fjalës "triumf". Sipas fjalorit Merriam-Webster, kuptimi i parë i fjalës është:

1) ceremonia pritëse për hyrjen në Romë të një gjenerali që ka korrur një fitore përfundimtare mbi një armik

por kuptimi i dytë është:

2) gëzimi dhe hareja për një fitore ose sukses

Unë besoj që konteksti i suksesit të Oltës e justifikon përdorimin e fjalës. Pse? Sepse Shqipëria kishte dy herë rresht që nuk shkonte më në finale, për këngën s'ishte bërë fare reklamë, dhe të jemi të sinqertë, frika që 16-vjeçarja jonë pa eksperiencë mund të hutohej nga pritja ndoshta jo dhe aq miqësore e sallës dhe ta katranoste interpretimin ishte e bazuar. Aq më tepër, besoj që askush nga ne nuk është aq optimist sa të besojë që Shqipëria të ketë dhe më të voglin shans për të fituar ndonjëherë në Eurovision. Tekefundit, ne kemi 50 vjet që marrim pjesë në Eliminatoret e Europianit, po kurrë nuk kemi qënë as dhe afër një kualifikimi. Andaj, duke pasur parasysh se çfarë mund të arrijmë, kalimi në finale është vërtet një sukses shumë i madh, dhe mund të etiketohet dhe si triumf.

Tani tek tema jote e dytë. Unë them që përpara se t'i futeni psiko-analizës, keni nevojë për të bërë ca "research". Dmth, t'i jepni përgjigje shumë pyetjeve. Si për shembull:

Ka bërë dikush ndonjë anketim për të nxjerrë atë vlerën 80%?
Titujt e cila gazetave kanë qënë pjesë e anketimit?
A ka kuptim vlera 80% për të gjitha gazetat, apo mund të thuhet se disa gazeta e kanë shumë më të theksuar fenomenin e titujve bombastikë e të pabazuar?
A keni parë nëse ka studime të tilla për gazeta të vendeve të tjera në botë?
Kush vendos për përdorimin e titujve të tillë: gazetarët apo editorët/botuesit/pronarët?
A ka ndonjë korrelacion mes numrit të shitjeve dhe natyrës së titujve?
Nëse një gazetë ka praktikuar për një kohë të gjatë praktikën e titujve bombastikë, a ka sjellë kjo si rezultat humbjen e kredibilitetit apo blerjeve të kësaj gazete (apo ka ndodhur e kundërta)?
etj.

Unë them që faktet objektive kanë gjithnjë shumë më tepër forcë se çdo lloj rrëfimi subjektiv. Vërtet eksperiencat personale janë interesante për tu njohur dhe dëgjuar, por ato gjithnjë duhet të përballen me akuzën që janë të izoluara e nuk mund të përgjithësohen. Ndërkohë që faktet mund të verifikohen prej kujtdo, ndaj kanë domethënie më të madhe.

Nga ana tjetër, unë nuk do ta këshilloja ta bëjë veten "tabelë qitëse", ku të tjerët të projektonin gjithë frustrimin e tyre me shtypin shqiptar, sepse nuk besoj që ti mban ndonjë pjesë faji për gjendjen ku ndodhet ky shtyp.

Mjafton të shohim se çfarë ndodhi me lajmin e vdekjes së Dritan Hoxhës: një vetëçensorim i pajustifikuar i një pjesë të madhe të shtypit, duke u fokusuar në mitizimin e figurës e duke anashkaluar tërësisht rrethanat e ndarjes nga jeta. Çdo media serioze në botë, nuk do të mbante kurrë një qëndrim të tillë. Asnjë figurë, pavarësisht nga kontributi, nuk duhet t'i shpëtojë skrutinimit të së vërtetës.

Unë do të kisha një sugjerim për atë idenë e blogut. Hidheni për diskutim tek "Peshku pa ujë", dhe kërkoni mendim se çfarë temash janë vërtet me interes për t'u disktuar në një blog kolektiv gazetarësh. Kështu mund të merrni një "feedback" të gjerë edhe pse kontroversial, pasi realiteti nuk është kurrë homogjen.

Ndoshta mund t'u kërkoni dhe administratorëve të Peshkut të shtojnë një buton sa herë botojnë artikuj gazetash, me pyetjen:

A i përshtatet titulli artikullit? PO JO

Vetëm duhet t'i porosisni që ata të mos i ndryshojnë titujt, se ata e bëjnë shpesh këtë gjë.

Ose mund të krijoni vetë një website të tillë me artikujt kryesorë të të gjitha gazetave, të vini atë butonin që thashë, dhe pastaj të nxirrni statistika, nga ato që të përmenda më sipër.

Për ta mbyllur: ashtu siç çdo doktor i mirë nuk e jep diagnozën pa bërë fillimisht të gjitha testet dhe analizat, dhe ju fillojeni njëherë me mbledhjen e fakteve, pastaj me interpretimin e tyre, e në fund me shërimin e sëmundjeve.

Përshëndetje!

Agobooks said...

Koleg,
Mua koha nuk më premton dhe kaq për t'u zgjatur por, më duhet të pranoj se, me Nënën e Zeqos jam 100% dakord. Dhe kjo, për faktin se, duke patur "privilegjin" (por dhe detyrimin profesional) të lexoj përditë shtypin e atdheut dhe atë të Greqisë, nuk janë të pakta rastet kur me të vërtetë, jam befasuar e zhgënjyer njëherësh nga cektësia profesionale me të cilat shtypi i atdheut prek tema mjaft serioze ose e kundërta, "serioziteti" ndaj temave që nuk meritojnë ndoshta as një paragraf. Përherë këtë, e kam prekur në rubrikën time tek "TRIBUNA". Akoma dhe tek rubrika e fundit (http://protagonistet.blogspot.com/2008/05/protagonistt-28.html )bëj fjalë për diçka të tillë.
Më vjen mirë që e hape ti temën.
Flasim sërish. Të përshëndes!

Anonymous said...

ketu fillon gabimi i gazetarise sipas mendimit tim Gim.sepse ngaterron ndarjen e temave.Ajo nana e zeqos asht plak,ose eshte i njeti person me dy blogje.pallavra mund te thuhen shume shoku im,por gjithesesi per rastin konkret edhe une u gezova jashte mase kur pashe emrin e trete qe u permend ishte shqiperia.e'c'paska ketu per te mos e pare si nje triumf.per mendimin tim tani duhet te besh dhe nje postim tjeter ku te thuash
"Me fal neno,qe te kerkova falje"sepse ne menyre krejt matematike do e quaj si nje triumf te nenes karshi teje.ishte kanaqesi reagimi yt,nuk i re kujt ne qafe.dhe mos me thuja se nena e zeqos nuk eshte gezuar edhe ajo sipas radhes.nejse ,nuk mendoj se do e keqkuptosh,ose nona e zeqos.
Olta Boka na dha nje finale.ishte kenaqesi te degjoje per here te dyte kengen ne ate skene dhe cfaredolloj skene.
ti i dhe serbise 10 pike,e serbia na vari teneqet.
me vjen vertete cudi se si eshte e mundur ti moheosh vetes te kenaqet edhe pse ashtu.bo!

sa per profesionin e gazetarit,nuk eshte me ne listen e te preferuarave te miat.shume zhurme per asgje!lufte per mbijetese!fatkeqsi e te parit gjerave sipas interesave te perfitimit.ka mbaru e para qarte e gjerave dhe percjellja transparente e tyre.tani 80% e saj eshte ti besh gropen dikujt,pastaj eshte e gjithe mbetja tjeter e problemeve!


P-s:Ta mblodhi plaka :-)

N.Ago said...

U të keqen nëna tyja more konxhollozi nënës.
Nëna tha një fjal e mos ja merrni nënës për keq juvej se plak njeri nëna. Edhe nëna u gëzuaç mor trëndafilat e nënës ju edhe nëna u gëzuaç po nëna tha që nuk është si trijumf se nuk fitonj na gjë. Ja mori një kënge atje edhe dolli atje tja marr edhe natën e dyt e pastaj iku e vate e nuk mbanet më mënt as kënga e as kocja që e kishte nëna si kumbull e kishte. Trijumfet edhe ca na këto mor u keqen nëna juvej na i thoshte Enver mavrija që na u bë për ramet a korba nëna për të.Po ju ini djem në mosht tuaj edhe na këto gjëra rujuni u thot nëna se nuk jan gjëra për trijumfe këto po për të bër një ahenk atë natën e këngës edhe pastaj merre me lënk se thelat na u mbaruan.
Hajt u keqen nëna juvej edhe nëpër gazeta na shkruani na gjë të mir se sot gazetat jan bër për të fshir bythën, mender zotris tuaj o u keqen nëna juvej edhe krushkut tim që më shkruan edhe ai nëpër gazeta edhe në gërqisht e do mi mbetet qejfi.

ET said...

edhe gomari* e njohu plakun e zeqos :)
pershendetje Trazhgim.

* ne kuptimin e mire te fjales :)

Anonymous said...

ET
asht plak = eshte plakur!
ne kuptimin direkt te fjales.asht ma e thjeshte se duket!!!



Edhe neve mi none nje llaf thame moj ylli im ti,nje llaf...
Triumf!

drejt tropojes said...

e paditur, sic duket edhe nga komentet tjera, perdorimi i fjales triumf, mund te jete i justifikuar. Megjithate ky ishte nje rast te cilit une iu referova praktikisht per te sjelle "temen e dyte". Research eshte me te vertete i nevojshem dhe ka me teper force bindese sesa rrefimi subjektiv. Por ceshtja eshte se ketu ne Shqiperi, nuk ka nje studim te besueshem per tirazhin e gazetave, jo me per ndikimin e titujve ne shitje, apo te tilla si keto. Momentalisht, tre gazeta e kane veteshpallur veten si me te medhate ne kete vend, nja kater te tjera pretendojne vendin e dyte e keshtu me radhe. Askush nuk ua mbyll gojen ketyre tipave, sepse nuk ka nje studim te mirefillte dhe te verifikueshem mbi kete ceshtje.
Shifra 80 per qind, mund te kete probleme, faktikisht nuk eshte e bazuar ne nje studim konkret, eshte e bazuar ne ate perditesine tone pasi cdo dite ndeshemi me gazetat, si te thuash jetojme duke i hartuar dhe duke i bere ato. Studimi i nje fenomeni te tille ne gazetat boterore, eshte pak i veshtire por jo i pamundur. Kjo per shkak se nje fenomen si ky i titujve bombastike, eshte nje dukuri qe eshte ndeshur ndoshta nje ose dy dekada me pare ne shtypin e vendeve perendimore ndersa tani eshte nje ceshtje thuajse e tejkaluar. Megjithate kjo eshte eshte e vlefshme. Lidhur me korelacionin mes shitjeve dhe titujve, une mund te te them vetem per gazeten ku punoj, per te tjerat eshte "terr informativ". gjithe sugjerimet tjera nga ti, jane me te vertete per tu konsideruar.

me aq kohe ne dispozicion sa kisha, por edhe me sugjerimin e kolegut N. Ago, po sjell dy reagime lidhur me kete ceshtjen e titujve:

N.Ago:
"Në fakt, jam i bindur se edhe ti miku im, je argëtuar plot herë me tituj bombastikë të shtypit në atdhe. Thua, se pas një gjumi letargjik që zgjati 45 vjet, vërshuan nga thellësia e fantazisë gazetareske, metaforat më të çuditshme që mund të trillojë ndokush. Kështu, mund të ndeshësh diku titullin “Kryeministri me Parlamentin në xhep” dhe pyet veten; kaq parlament të vogël kemi në Shqipëri, apo kryeministri ynë ka xhepat më të mëdhenj në botë?! Edhe pse “Njeriu i Premtimeve të Mbajtura”, dyshoj për përmasat e xhepave. Tek e fundit, çfarë më parë do të nxenë ata xhepa të bekuar?! Kësisoj, shtypi duhet të kërkoj të tjerë tituj, për të qenë i besuar. Xhepat e Kryeministrit janë të mbushura, por nuk besoj me Parlament.Ndoshta me parlamentarë!"

gjendet ketu: http://protagonistet.blogspot.com/2008/05/protagonistt-28.html

dhe Mimoza Picari, gazeta e vjeter, aktualisht ne Top-Channel, ne nje interviste per revisten MAPO:
"Ashtu si gjithë shoqëria shqiptare, politika e cdo aspekt tjetër, edhe profesionalizmi i medias dhe i gazetareve ka kaluar periudhat e veta mjaft të vështira. Arsyet janë nga më të ndryshmet. Nuk ka se si gazetarët në një shoqëri në tranzicion të ishin të paprekur nga fenomenet e këtij tranzicioni. Profesionalizmi dhe liria e medias jane dy koncepte që shkojnë paralel me njëra- tjetrën. E nëse në Shqipëri ende flitet me shqetësim për lirinë e medias, atëherë dhe profesionalizmi mbetet i cunguar. Por kjo cështje ka dhe anën tjetër. Mungesën e profesionalizmit edhe kur liria e shprehjes nuk cenohet. Ne shtypin e shkruar shpeshhere shohim tituj bombastike. E hapim për të lexuar shkrimin që i përket këtij titulli dhe fatkeqësisht shohim që ai shkrim s’ka asnjë lidhje me titullin. Besimi i opinionit publik nuk është i lëkundur vetëm për politikën por edhe për median dhe gazetarët. A duhet gjetur një pike lidhjeje mes të dyjave. Kjo është një tjetër cështje".
faleminderit!

N. Ago, koha nuk me premton as mua, forma apo permbajtja e temes se hapur nga une mund te kete mangesi apo probleme per kete shkak, por gjithsesi besoj eshte nje pike nga e cila mund te diskutojme, citimin tend e vendosa me lart.
faleminderit!

Kapiten,
ktej nga anet tona, thone se fjala e njeriut te mocem, duhet degjuar, nuk ka shkolle me te madhe se shkolla e eksperiences se jetes. Edhe une u gezova per Olten, dhe nuk jam penduar fare per ate gezim qe pata, u zhgenjeva paksa ne finale e kjo do te thote se deshiroja me shume, apo jo, mik?
reagimi qe ke ti per profesionin e gazetarit, flet shume me teper se shume gjera qe mund te kishe thene ketu, vleresimi jot me te drejte eshte ne minimum per kete profesion dhe kjo flet shume apo jo?
:)))...ma mblodhi E Ema e Zeqos...!

Nëno, të kemi si sytë e ballit të kemi, edhe kesaj here the nje gje me mend per gazetat, mua s`me mbetet qejfi, per Krushkun, te shohim.
t`pershendes nëno!

et, s`kisha iluzione ne ate drejtim...;)

Kapiten, flm per sqarimin, une kuptova drejt!

pershendejte dhe faleminderit te gjitheve!

Anonymous said...

Sidoqofte Gim,mos harro se ka dhe gazetare te cilet e meritojne ate mirenjohjen per sakrificen qe bejne per informimin sa me transparent te njerezve!
dhe ka mjaft prej tyre,edhe pse ne hije,edhe pse si menjane.ata jane.Mes nesh madje!

e d une e di qe ti nuk e prisje prej meje kete opinion per gazetaret dhe profesionin,po nuk e di c'do thoje sikur te mesoje se c'opinion kam per mesuesit dhe profesionin e tyre?apo per priftin dhe kishen?
Apo politikanet dhe politiken?
nje njeri kam njoft te drejte ne bote...NENE TEREZEN.

per te tjerat,perderisa jemi te thyshem perballe tundimit...mbetet te thuhet-"Kurajo per te jetu' e mbijetu'.i ka kjo koha jone moderne keto perballje.


me ke knaq fare me ate foton e Oltes!si shpirt asht dreqja...lene ma kur e shikoj ne youtube...shkrihem fare.

drejt tropojes said...

Absolutisht Kapiten, jane te shumte ata gazetare qe sakrifikojne, qe lodhen, qe perballojne veshtiresi dhe ne fund, kane nje qendrim te drejte profesional. ATA duhen vleresuar se tepermi, sepse nuk eshte e lehte, nuk eshte e thjeshte, dhe sipas mendimit tim, jane e vetmja mundesi nga e cila mund te filloje ndryshimi. Nuk kam pasur ne koke asnje model rreth qendrimit tend, keshtu qe pa problem.

Olta! Si rrush i embel eshte, naten finale ishte cool! femrat shqiptare jane te bukura vertet dhe Olda me brishtesine e saj qe vjen prej moshes, nuk ben perjashtim!

pershendetje!

Panorama de Fortim visto por Alida said...

Pershendetje Tropoja :)

Se pari me vjen keq qe ne keto momente jam kaq e ZENE dhe e kam te veshtire ti kushtoj kohen e duhur shkrimit tend. Gjithsesi po te jap nje pergjigje sado simbolike, e mbeshtes krijimin e blogut qe deshiron te krijosh si dhe mund te behem pjese e tij.
E dyta, sa per Olten sukses apo jo eshte qeshtje perceptimi pasi fituesi i vertete hmm veshtire te gjendet:) Nuk jam e sigurt se vitin tjeter do kemi po aq pjesmarres , flas ketu dhe per vendet "permanente" :)Per mua ky Eurovizion ishte nje MASKARADE.
Gjithsesi i them bravo Oltes per performancen e saj !
Sa per % , mbi median shqiptare , ju siguroj se dhe ne vendet ku ajo eshte e zhvilluar ekzistojne organizma kombetare , OJQ etj te cilat bejne vleresime, e jo me per ne. Nder shkrimet e para ne blogun tim dhashe pikerisht ca prova konkrete te ketyre "Gabimeve" groteske!
Keshtu pra me ler 2 jave :) dhe do rikthehem qe ta "bisedojme" me shtruarµ.
Nderkohe te uroj sa me shume buzeqeshje e sa me pak dekurajime!

drejt tropojes said...

alidea, faleminderit shume! je e mirepritur! edhe une te uroj te kalosh mire dhe te siguroj se ende nuk jam dekurajuar ;)! pershendetje!

N.Ago said...

E shoh nëna që u paska futur nëna në sillet juvej e na njëri kërkon të mbësoj se mos ka nëna na një bllok tjatër apo mos ësht nëna e rrudhur e nuk merr vesh. Nëna ësht e kërrnaqur u njoç juvej e juve të vazhdoni bandillat e nënës e të bëni punën tuaj se nëna nuk do që tu prish qejfin juvej. Se seç sho nëna një si pun ankthi që të merrni vesh ju se kush ësht nëna e ça bën nëna. Po nëna nuk ka pyetur nanjhër mor u bëfsha kurban nëna juvej se kush ini juvej e çar bëni juvej. Qënka fërtet bela me këto ushqimet e ra se juvej hani e nuk e kini mëndjen ça do bëni për vete po kini hallin se ça do bëjn ata të tjert.Mir konxhollozat enënës mir se u lodhi nëna se kini pun ju për të bër e mos u merrni me matufen. Hajt u paça nëna e ua shpuft allau mbar.

drejt tropojes said...

nëno,
ishin komente jashtë temës, por cte bejme ne që ti na ke bere kurioze te gjitheve me historite tua dhe me fotot e mrekullueshme qe sjell cdo dite. une te njoh permes atyre qe thua ne ate blog ku klikoj cdo dite. faleminderit nëno!

e paditur said...

Nuk e di nëse Kapiteni do të rikthehet tek këto komente, po isha kurioze të na fliste ca më shumë për atë:
nje njeri kam njoft te drejte ne bote...NENE TEREZEN.

E ka takuar dhe ka ndenjur ai me Nënë Terezën, apo flet për "njohjen" përmes mitit mediatik të Nënë Terezës. Sepse ka gjasa që Nënë Tereza të mos ketë qënë tamam ajo që Media do që të besojmë. Ndoshta njerëzit "e vërtetë" nuk dalin kurrë në TV e gazeta për të marrë lëvdatat e opinionit.

Tropoja, kur të kem më shumë kohë do t'i kthehem temës së të bërit research (meqë është ca zanati im). Deri atëherë, shëndet.

drejt tropojes said...

e paditur, ok!
ideja jote per rastin e Nene Terezes eshte me vlere dhe ka lidhje me sa mendoj edhe me nje aspekt te temes.
pershendetje!

Anonymous said...

"e d une e di qe ti nuk e prisje prej meje kete opinion per gazetaret dhe profesionin,po nuk e di c'do thoje sikur te mesoje se c'opinion kam per mesuesit dhe profesionin e tyre?apo per priftin dhe kishen?
Apo politikanet dhe politiken?
nje njeri kam njoft te drejte ne bote...NENE TEREZEN."



E Paditur,as nuk e kuptoj veten c'kam dashur te them?

Thua?

Perballe te gjithe atyre qe permenda mos te me duket e drejte ajo grua ne miniature,sido si te kete qene kur perendonte dielli dhe mbyllej ne kater muret e saja?

e paditur...nc nc nc nc nc.Merru moj shoqe me noj research
se nene Tereza ndertoi kishe te veten,lindi zot te vetin,e ne fund u be zot vete!
dhe kerkon qe une te te shpjegoj sen pse me duket njeriu me i drejte ne bote?te lutem se ne kete moment po me duken me te pranueshme leksionet e te emes se zeqos!
Ajo la nje veper mbrapa,po une e ti?
Mos do me thuash se i ka dale dashnori qe deri dje ishte i panjohur dhe po i nxjerr sheshit perversitetet dhe pjesmarrjet neper orgjira?e cfaredolloj te palare tjeter?
MOooooooooooooooooj kush jemi ta gjykooooooooojmeeeeeeeeeeee mooooooooooooj qe nuk matemi dot as me hijen tone,mooooooooj!


man...i hate myself right now...:(

e paditur said...

Kapiten,

nuk po e kuptoj tonin tënd, po dua të besoj që nuk ke dashur të më fyesh, ose të më urdhërosh se me çfarë duhet të merrem ose të them.
Unë të pyeta ku e bazon ti thënien tënde, sepse fjala "njoh" nuk mund të përdoret për çdokënd që shikon vetëm në TV e lexon në gazeta. Besoj që po të ishte ashtu, Enver Hoxha në TV ka qënë njëri i përkryer, po s'besoj që kjo mjafton, apo jo?

Së pari, Nënë Tereza nuk ka krijuar një kishë por një mision bamirësie. Vërtet që ajo ka punuar për të ndihmuar të varfërit (i heqim kapelen), por si ajo ka pasur dhe ka mijëra misionarë që askush nuk ua di emrin. Mos ato motrat që punonin në Misionin e saj bashkë me të (sespe ajo vetëm nuk e hapi misionin) kishin më pak meritë? Po të mos kishte qënë me origjinë shqiptare Nënë Tereza, beson ti që Ti dhe shqiptarët do të flisnin kaq shumë për të? Ajo çka unë të kërkova ty është të vësh në dyshim ato që beson, dhe të pyesësh veten: "ku e bazoj unë këtë mendim dhe besim? a jam i influencuar nga media? vërtet ska në këtë botë 6-miliardëshe askënd tjetër që të quhet i drejtë?".

Sa për veprën që ajo la pas. Nënë Tereza ka filluar të bëhej e njohur kur ishte 60 e kusur vjeç. Edhe ti dhe unë jemi ende shumë të rinj, dhe askush nuk mund të parashikojë që kur të jemi dhe ne aq, vepra jonë (në atë fushën e vet) do të jetë pa vlerë. Është një thënie e famshme: "can't change the world? start by changing just one's life".

Shëndet!

Anonymous said...

Ironi,e paditur,ironi krejt pagane e quaj une kete reagimin tim.pa shkolle te larte!pa specializim!pa para!pa shendet te teprt!pa mungesa elementare.
Ironi direkte.
FYerje?
Urdherim?
No Way!as qe e kam menduar,as qe e mendoj,e as do e mendoj.
As per ty.e as pernjeri tjeter ne bote!!!nuk jam i gatuar ashtu!
por qe ta kuptosh mire rilexo komentet nga fillimi.

ka nje shprehje tjeter qe thote

"If you wanna make the world a better place,take a look at yourself and make a change!!!"



me cudit fakti qe tani me duhet te shpjegoj kuptimin metaforik te fjaleve,kishe,lindi zotin e vet,e u be zot vete se fundi!nuk e prisja qe se paku "nje e paditur" si ti te me shtyje ne te tille dileme.
kij meshire.


te pakten kur nuk me kupton mos me keqkupto dhe me keq akoma mos me keqinterpreto!

belle_fleur said...

Tropoja, erdha thjesht per te thene qe jam busy dhe se shpejti do te kushtoj kohe ne kasollen tende.

Te uroj nje dite te mbare!:)

e paditur said...

@kapiten,

refuzoj te vazhdoj te marr pjese me tej ne nje bisede qe nga diskutim idesh dhe bindjesh kaloi ne sarkazem ndaj individit.

te uroj shendet!

@tropoja,

ne fundjave do te te shkruaj nje email me idete per projektin. pershendetje.

Anonymous said...

Nese "E paditura" kalon perseri ketej do te doja te na sqaronte se c'do te thote diskutim idesh dhe bindjesh,
e per me teper sarkazem ndaj individit?

Nuk je aspak LARGPAMESE "e paditur" dhe vertete me zhgenjeve...

trazhgim ta bana sallate kete postim,por me ndodh nganjehere qe mos ti pranoj kendveshtrimet 360 gadshe te njerezve kur jane te panevojshme dhe shterpa.
ngaqe vete nuk mund te shkoj me gjate se te qenurin nje i vdekshem i perditshem,kur shoh se te tjere kane mundesi te bejne dicka por e shperdorojne kete dhunti me hapje dhe shtrirje qe vec zbehin fuqine dhe aftesine e "drites" qe ata vibrojne,marr se prapthi;
Keto kohe po na dalin trumbetare te modernitetit dhe dijeve te ndricuara e po na duan te na hapin syte per te pare sa me qarte te gjithckaje.
Kemi mbushur barkun me buke dhe tani nuk e besojme mitin e skenderbeut.As mitin e nje populli qe historia te ka shkelur ne cdo etape te saj.
edhe ato dy gjera te vetme qe bota na njohu jemi ne qe ua cjerrim fytyren me meskinitetin tone te neveritur,ne,zbulues idesh te mijevjecarit te trete.


Mos me keqkupto se paku ti or lum miku.Se nuk e kisha per qellim e as nuk e kam per qellim.

drejt tropojes said...

belle fleur,
faleminderit, je e mirepritur! ufffa, koha na mungon te gjitheve, keshtu qe te mirekuptoj vertet!
t`pershendes!

e paditur, je e mirepritur me idete dhe e-mailin, tani jam bere pak kurioz sepse e di qe do sjellesh gjera interesante!
t`pershendes deri atehere!

Kapiten,
mos u merakos fare per postimin, nuk ka asnje problem per mua. Ajo qe dua te te them eshte se JE I LIRE me te vertete te shprehesh ketu, ashtu sikurse te gjithe duhet te jemi te lire te shprehim mendimet dhe idete. Rendesi ka qe ato te jene te lira dhe brenda normave te gjithepranuara te diskutimit miqesor! Fundja, mik, njerezit me shume gjera i bashkojne sesa i ndajne!
pershendetje, Kapiten!

Anonymous said...

Jo Or mik,jo.Nuk dua te jem nje nga ata qe fshihen pas gishtin dhe pretendojne mos te jene te dukshem,apo te vet5mbrohen tek streha "liria e fjales","gjithkush ka te drejte te thote mendimin e tij".
vendi,vendi ku duhet te thuhet,merret parasysh?dhe ajo c'ka duhet te thuhet?

anyway,jam kaq i zhgenjyme sa do e kisha tjerre aq gjate kete koment,por po e le me kaq.po shkoj te vdes ne vete per rilindur serish ne nje perpjekje te re!

Zhgenjimi im nuk eshte karshi teje!
te pershendes deri ne postimin tjeter.

drejt tropojes said...

Kapiten, qe te kuptohemi, e permenda Lirine vec per me tregue pozicionin tim krejt personal. Pra, per mendimin tim eshte fort e rendesishme qe te jem i lire te shprehem e kjo vec meje, varet shume edhe nga te tjeret. Ashtu sikurse eshte me rendesi qe edhe te tjeret te jene te lire te shprehen, me aq kontribut, mirekuptim dhe empati sa mundem te kem une. Nuk asht cashtje justifikimi pas "lirise se fjales". Duke qendru ne kuader te rrefimit qe ka te beje vetem me mua, po te sjell nje eksperience timen: jam ndier shume keq kur kam kuptuar, se dashur pa dashur, ua kisha cenu lirine disa prej njerezve me te cilet kisha te beja e qe duke folur te lire mund te ndikonin vecse pozitivisht tek une. Kur e kuptova kete, isha gati tu lutesha: Flisni!
pershendetje!

Anonymous said...

bane c'bane
e hapa dhe nji here kete blogun tan e po ela prap i koment :-)

A abuzohet me lirine e fjales?deri ku shkon ky abuzim?

pra kupohet qarte se kur diskutimi qendron,nje njeri me dy pare men n'koke vec nigjon,por kur bahet i diskutim,"o burra ta tham ene une i llaf" ketu nuk kemi te bajme me ndikim pozitiv GIM,por me iluzionizem,me vetgenjim.

Nuk e di nga ka ardhe ky mendim ne mua sepse po perpiqem ti jej origjinen,ne e kam lexu nokund apo eshte fryt i mendjes time te ndritur,por gjithesesi eshte i thene keshtu
"Sa me shume njoh njeriun aq me shume e dua kafshen"


C'thoshte Sokrati i shkrete?
"EN OIDA OTI OUDEN OIDA" NGA GREQISHTJAE VJETER QE DO TE THOTE
"E vetmja gje qe di eshte se nuk di asgje".
pikerisht kjo pikenisja e te gjitha filozofive eshte bere ose katandisur ne plasen e pare te paevitueshmete renies se hierarkise se "dashurise per uretesine"

P:S- N.Ago mund te na ndihmoje qe te shkruhet ajo thenia e mesiperme ne greqisht sa me drejte,sepse tek une ka filluar te bjere ne letarxhi ajo gjuhe nga mosperdorimi direkt i saj.

Pershendetje mik.

Agobooks said...

Kërkoj ndjesë nga "Kapiteni" dhe nga "e paditura". Më duhet, veçse, të pranoj se, nga leximi i të gjithë dilaogut dhe replikave, kam frikë se po ndodh një keqkuptim. Ndodh pothuajse gjithnjë në blogun e përbashkët peshku pa ujë (dikush e pati thënë peshku pa tru, ndoshta paksa ekzagjeruar por, jo dhe kaq larg së vërtetës) që, të shtrembërohen apo masakrohen mendimet e dikujt. Me qëllim ose jo. Kjo e dyta më shpesh, ngaqë, përgjithësisht pjesmarrësit( theksoj përgjithësisht), janë persona të skajeve ose me nivel që lë shumë për të dëshiruar. Mirëpo këtu, ngaqë kam krijuar bindjen se edhe "Kapiteni" por edhe "e paditura" janë dy persona që, gjithkush do të ndihej mirë nëse ishin miqtë e tij (me siguri unë po), jam i mendimit se me të vërtetë nuk po merreni vesh. Dua sinqerisht, gjithsesi, të kërkoj ndjesë për ndërhyrjen por, më vjen vërtet keq kur midis Njerëzish, rrëshqet kështu replika.
Ju faleminderit dhe më ndjeni!

e paditur said...

@kapiten,

si thua sikur për hatër të ditëve me diell, të flakim tutje armët e retorikës, të tokim duart në shenjë paqe, dhe të themi: "të shkueme, të harrueme"?

unë po e shtrij dorën.

@N.Ago,

të faleminderit për ndërhyrjen miqësore, e ke kuptuar mirë se çka ndodhur. i kërkoj falje të gjithëve ju këtu që ju bëra pjesëmarrës në një situatë që mund ta kisha evituar pa prishjeqejfi.

drejt tropojes said...

N. Ago, faleminderit per nderhyrjen!

e paditur, isha i sigurt se do mbaje kete qendrim paqesor, per te cilin miqesisht e ftoj edhe Kapitenin! e kam thene edhe me lart, mendimin tim, se njerezit me shume gjera i bashkojne sesa i ndajne!
faleminderit!

belle_fleur said...

Tropoja, pershendetje. E lexova shkrimin dhe komentet qe jane lene prej disa diteve mbi temen qe ke hapur. Jam dakord qe nje pjese e mire e gazetave shqiptare kane tendencen qe faqet e para te vendosin tituj bombastike, vetem e vetem qe te terheqin sa me shume lexues. Kjo gje ndodh edhe ketej, vetem e vetem me ndryshimin qe faqet e para te gazetave, jane vertete lajme te tilla, dhe jo genjeshtra.
Pyetja ime eshte, si i behet per tu ndaluar kjo lloj "semundje" qe ka pllakosur pothuajse gjithe gazetat shqiptare?
Sa force ka nje gazetar mbi artikullin e vet? Ne rast se ti apo nje gazetar tjeter dorezon nje shkrim ne redaksi dhe e ke vendosur me nje titull qe nuk do bente buje dhe s'do ishte mashtrues per publikun, a do lejohej ne shtypshkronje, apo do behej ndryshim nga kryeredaktori?

Ndoshta po bej pyetje qe ndoshta dihen, por te me falesh, thjesht dua te kuptoj me shume sesi funksiononjne gjerat.

edrus said...

Tropoja, qoftë dhe për këtë post me qëndrimin kritik ndaj vehtes dhe kategorisë që keni shkruar këtu, meriton të kini përgëzime nga lexuesit.

Në Fakt erdha për t'ju kujtuar juve që akoma nuk e keni pas njohur shallin e pionierit, se nëse do flitet për triumf shqiptar në Beograd, ka qënë rasti i golit të Sokol Kushtës ndaj Partizanit të Beogradit.
Nëse shumë prej jush janë emocionuar që kjo goca që nuk ja di as emrin, vetëm ka kënduar në Beograd.... IMAGJINONI sa kanë qënë rrahjet e zemrës të të gjithë atyre që e kanë parë Golin e Kushtës ISHTE DRITHËRIMËËËËËËË!
(Bile akoma e kam parasysh atë moment:)

Agobooks said...

EdRus, çfarë na kujtove?!
Shihe dhe golin këtu, meqë e përmende:
http://www.youtube.com/watch?v=R3zfk5BdDvg

drejt tropojes said...

belle,
Diskutimi per titujt eshte subjektiv ne njefare kuptimi megjithese mendoj se eshte i nevojshem. Them eshte subjektiv per shkak se varet nga shume gjera:
a) eshte e veshtire qe dy persona (gazetari dhe redaktori) apo (redaktori dhe kryeredaktori), te bien ne nje mendje per titull te njejte...
b) sepse shpeshhere titujt ne formulim ndikohen nga hapesira, fjalet qe vendos nuk i ze haperisa e caktuar ne faqosje dhe faqosja eshte nje strukture e caktuar grafike nga e cila nuk leviz dot
c) titujt zakonisht vendosen ne momentet kur gazeta eshte ne mbyllje, atehere kur agjencia e shperndarjes ka sjelle makinen ne oborrin e redaksise dhe shoferi apo menaxheri nuk pushon se theni "shpejt" se jemi vone per shtypshkronje...
pra ka shume faktore qe ndikojne ne kete mes. Ceshtja eshte qe titujt te mos fryhen e te mos shkojne deri atje sa te tjetersojne idene dhe kjo, mundesisht te mos behet ne menyre te qellimshme. Eshte njesoj sikur une ti le takim nje personi tani dhe ti them me prit ne hollin e Rogner ketu ne Tirane, ne ora 18:00 dhe ta mashtroj, ta le duke pritur dhe te mos shkoj fare. POr nuk eshte vetem keshtu, ka njerez qe gjithcka dine per cfare ndodh e mesojne nga gazetat dhe ne keto raste fryrja apo tjetersimi ne tituj eshte me te vertete krim. Sic ka plot raste qytetaresh te tjere te mireinformuar qe nuk presin te mesojne ndonje gje me vlere nga gazetat dhe titujt e fryre i percjellin me neveri, e mua me vjen mire qe ndodh kjo dhe gezohem kur kuptoj se ky numer njerezit shtohet dita dites.

Si behet per tu zgjidhur? Po sjell nje shembull:
Para disa kohesh, patem nje diskutim tek Peshku, lidhur me vetevrasjet dhe menyren skandaloze te trajtimit te tyre ne shtypin shqiptar. Diskutimi pati ujera, pati "konflikte", keqkuptime apo ku ta di une cfare, por sipas meje ka ndikuar, mendoj se pati efekt pozitiv per shkak se disa nga ne, autoret e "gabimeve" fatale ne artikujt per vetevrasjet, tani e shikojme subjektin nga nje tjeter kendveshtrim.

Gazetari?! Gazetari ka dhe mund te kete ndikim ne titull. Nje artikull i mire nuk te lodh ne gjetjen e titullit. Kjo eshte e para qe mund te beje gazetari. Ai gjithashtu mund te kembengule dhe argumentoje tek redaktori e sipas meje ska asgje te keqe te kontaktoje direkt me kryeredaktorin nese nuk ka mbetur menyre tjeter per te qene korrekt. Redaktori ka me teper mundesi ndikimi sesa gazetari. Ndersa Kryeredaktori eshte ai qe vendos, por jo gjithnje ne koken e tij. Zakonisht vendimarrja e tyre bazohet sadopak ne artikull dhe ne raportimin verbal te gazetarit dhe redaktorit.
pershendetje bellle!

drejt tropojes said...

edrus mireseerdhe!
faleminderit per pergezimet! ndoshta qe nje kokekrisje e imja e momentit, por nuk mendoj se bera keq.
po me vajzen cfare ke???! Olta eshte e mire, eshte me te vertete nje imazh qetesues dhe nje ze i vecante!
Nuk e kam pare golin e Kushtes ndaj Partizanit te Beogradit, por po gezohem edhe tani, kaq vite me pas, nese vlen?!
pershendetje!

drejt tropojes said...

N. Ago, flm per linkun, kjo qe me te vertete nje gje e re per mua!

N.Ago said...

Hakoma nuk ja nxuarrt fundin muabetit ju trimat e nënës hakoma?