www.drejttropojes.blogspot.com
Nje vend ku ty te te leshoj.
Nje strofe a note a nje brilant
Ku te te le, te puth, te shkoj.
Te gjej nje fushe a nje lulnaje
Ku butesisht porsi polen
Gjithkund, gjithkund te te shperndaj.
Dhe te te puth e t' ik pa kthim
Dhe nuk do te dime as ne, askush
Harrimi ish ky, a s'ish harrim.
S'kam kohe te harroj shume gjera
Qe nga mendja ti nxjerr perjete.
Per tragjiket e vjeter e shkreptimat
Do t'me duhen se paku dy vjet.
Ismail Kadare Pranvere 1990
vargjet qe recitoja do te kujtosh!
Do te te trishten gjinjte prej rritjes se femijeve,
ato sythe te fundit te jetes tende bosh.
Do te jem kaq larg sa duart e tua dylle e mjalte
do te plugojne vec kujtimit te rrenojave t'lakuriqta te mia.
Do te kuptosh qe bore mund te bjere pranveres,
dhe me e vrazhde bora pranveres bie.
qe me pare i derdhja si amfore plote
denuar do jene te vdesin duarsh te mia...
dhe vone se luleve njehere u del esenca
dhe sepse me zerin tend po t'me therrasesh
do jem kaq larg...
Perktheu A.Dizdari
http://www.geocities.com/
s_format/ere.html
2 comments:
Shume e bukur kjo foto! Maja e malit eshte zbukuruar me debore dhe rreth e rrotull pishat shtatlarta i shtojne akoma me shume bukuri ketij livadhi.
Tani qe isha ne Washington, nje shoqja ime po me tregonte foto te Tropojes. Po me thoshte qe duhet te marr tragetin dhe te shkoj ta vizitoj:)
Duhet ta besh belle, edhe pse e ti shume qarte se mendimi i mire qe ke tani, do te zbehet sadopak sepse nuk jemi fare pa te meta ne andej. Po gjithsesi secila zone ka karakteristikat e veta ne ftohtesine apo ngrohtesine e komunikimit. Njerezit andej jane bere disi te cuditshem per shkak te halleve dhe problemeve te shumta me te cilat perballen.
Post a Comment